اگه به این ۸ سوال همیشه پاسخ مثبت می‌دی، از نظر ذهنی قوی‌تر از اکثر افراد هستی

قدرت ذهنی یعنی بتونی احساسات، افکار و رفتارهات رو، حتی در شرایط سخت، به‌شکل سازنده تنظیم و مدیریت کنی. این همون چیزیه که بهت کمک می‌کنه از درون به‌خوبی عمل کنی تا در بیرون بهتر کار کنی. بیشتر ما ناخودآگاه می‌فهمیم که برای موفقیت در کار و زندگی، به خودتنظیمی نیاز داریم، اما این کار در عمل دشواره.

اسکات مائوتز که سی سال از زندگی‌اش رو صرف مطالعه عواملی کرده که در افراد، مخصوصاً رهبران، قدرت ذهنی ایجاد می‌کنن، به‌عنوان بخشی از تحقیقاتش، یه آزمون خودارزیابی قدرت ذهنی درست کرده که بهت کمک می‌کنه موقعیتت رو بسنجی و سطحت رو بالا ببری.

اگه جوابت به این هشت تا سؤال «همیشه» است، از نظر ذهنی، از بیشتر مردم قوی‌تر هستی.

۱. در برابر شکست‌ها انعطاف‌پذیری؟

موقع مواجهه با موانع و چالش‌ها، مطمئناً لحظات شکست وجود دارن، اما قدرت ذهنی‌ات با نحوه بلندشدن و ادامه‌دادن بعد از شکست مشخص می‌شه.

افرادی که قدرت ذهنی دارن به‌جای تهدید، فرصت موجود در سختی‌ها رو پیدا می‌کنن و روی اون تمرکز می‌کنن. اون‌ها به‌جای گیرکردن در واکنش‌های احساسی که هیچ تولیدی‌ای ندارن و اینکه فکر کنن «این عادلانه نیست»، موقعیتشون رو می‌پذیرند و می‌پرسن: «حالا چه‌جوری به جلو حرکت کنیم؟»

۲. وقتی تحت‌فشاری عملکردت خوبه؟

اینکه بتونی تحت‌فشار بدرخشی، تا حد زیادی به طرز فکر و واکنش اولیه‌‌ات به عوامل استرس‌زا بستگی داره. قدرت ذهنی یعنی مسائل رو «چالش» بدونی، نه «تهدید».

اگه چیزی رو تهدید بدونی، بدنت مثل مواجهه شکارچی در طبیعت واکنش نشون می‌ده: ضربان قلبت بالا می‌ره، کف دست‌هات عرق می‌کنه، عضلاتت منقبض می‌شه و معده‌ات‌ به ‌هم می‌ریزه. احساس اضطراب و تصور تمام اتفاقات بدی که ممکنه بیفته، عملکردت رو تضعیف می‌کنه. افراد قوی از نظر ذهنی این‌جوری فکر می‌کن: «برای این چالش آماده‌ام.»

این رویکرد بهشون کمک می‌کنه تا با استرس کنار بیان، تمرکزشون رو بالا ببرن و احساسات و افکارشون رو کنترل کنن. این کارها درنهایت عملکردشون رو بهتر می‌کنه. اون‌ها به «چی می‌شد اگه…؟» توجهی ندارن و به «چی می‌شه» فکر می‌کنن؛ مثلاً «چیزی که الان اتفاق می‌افته اینه که من…».

۳. دنبال جلب تأیید دیگرانی؟

افرادی که قدرت ذهنی دارن، به‌جای اینکه دنبال تأیید دیگران باشن، دنبال اصالت خودشون می‌گردن. اون‌ها می‌دونن که تأیید دیگران موقته و اینکه تلاش کنن رفتارهایی داشته باشن که این تأیید رو به دست بیارن، می‌تونه اعتمادبه‌نفسشون رو کم کنه، ناامنی‌شون رو نشون بده و حس آرامش کاذب و موقتی ایجاد کنه.

اون‌ها متوجه شدن که نیاز به تأیید دیگران، عقب نگهشون می‌داره. بنابراین، طوری رفتار می‌کنن که انگار از قبل تأیید شدن.

 ۴. خودت رو با دیگران مقایسه می‌کنی؟

مقایسه خودت با دیگران اغلب باعث می‌شه احساس کوچکی و ناکافی‌بودن کنی. موقع مقایسه‌کردن، معمولاً نقاط ضعف خودت رو با نقاط قوت بقیه مقایسه می‌کنی. به‌جای اینکه شرایط و عواملی رو در نظر بگیری که ممکنه به نفع اون‌ها بوده باشه، موفقیتشون رو یه نوع برتری ذاتی می‌دونی.

افراد که بیشترین قدرت ذهنی رو دارن، خودشون رو فقط با خودِ دیروزشون مقایسه می‌کنن. به‌جای اینکه تمرکزشون روی این باشه که از نظر دیگران در سطح مطلوبی هستن یا نه، از خودشون می‌پرسن که درحال تبدیل‌شدن به نسخه‌ بهتری از خودشون هستن یا نه.

۵. چقدر وضع موجود رو به چالش می‌کشی؟

افرادی که قدرت ذهنی دارن، می‌دونن که جسارت باعث رشد می‌شه. جسارت یعنی فکرکردن به اهداف بزرگ، ریسک‌پذیری، عبور از ناراحتی، امتحان‌کردن چیزهای جدید و پذیرش تغییر برای رسیدن به چیزی که ارزشمنده.

برای اینکه به این جسارت برسی، باید باورهایی رو که تو رو عقب نگه می‌دارن کشف کنی، فرضیه‌های غیرمفید و داستان‌های راکدِ درونی‌ات رو افشا کنی و برچسب‌هایی که خودت به خود زدی و نمی‌ذارن حرکت کنی، پاره کنی.

جسارت یعنی جایگزین‌کردن باورهای محدودکننده‌ای مثل «به‌اندازه کافی خوب نیستم»، با باورهای قدرت‌بخشی مثل «تمام توانایی‌های لازم رو برای موفقیت دارم».

۶. می‌تونی احساسات منفی‌ات رو در لحظه‌ای که دارن به وجود می‌آن، مدیریت کنی؟

افرادی که قدرت ذهنی دارن، اجازه نمی‌دن احساسات منفی بهشون غلبه کنه. وقتی احساس می‌کنن عصبانی می‌شن، نفس عمیق می‌کشن، یه لحظه‌ مکث می‌کنن و اگه نیاز باشه، بین خودشون و شدت احساسشون فاصله می‌اندازن.

این‌جور آدم‌ها، اجازه نمی‌دن احساسات اون‌ها رو به جایی که نمی‌خوان بکشونه. در عوض، احساسشون رو صدا می‌زنن تا کمتر بتونه اون‌ها رو کنترل کنه. بعد با منطق، موقعیت رو مجدداً ارزیابی می‌کنن و یه ‌جوری دوباره تعریفش می‌کنن که بهشون اجازه بده کارهایی رو کنن که به نتایج مثبتی می‌رسه.

۷. چقدر قاطع هستی؟ یا دیگران تو رو آدم قاطعی می‌دونن؟

بلاتکلیفی نشونه نداشتن خودتنظیمی، انضباط، شجاعت و باور به ‌خوده، که به‌شکل خاصی آسیب می‌رسونه. این موضوع برای رهبرها و افرادی که در جایگاه‌های مدیریتی هستن، خیلی مخربه.

در محیط کار، تردید داشتن و قاطع‌نبودن می‌تونه سازمان رو راکد نگه داره، انرژی تیم رو تحلیل ببره و حس اطمینان کارمندان رو خدشه‌دار کنه. رهبرانی که قدرت تصمیم‌‌گیری ندارن، گزینه‌های متعدد رو برای مدت طولانی باز نگه می‌دارن و همین کار درنهایت، منابع مالی سازمان رو هدر می‌ده و برنامه‌ها رو به تعویق می‌اندازه.

تردید در زندگی، به یه فرد دیگه اجازه می‌ده تا فرصتی رو که تو از دست دادی، تصاحب کنه. این باعث می‌شه زمانت رو صرف زیرسؤال‌بردن تصمیماتت کنی، درحالی‌که می‌تونستی با قاطعیت، پیشرو باشی.

رهبرانی که قدرت ذهنی دارن، قاطعن. اون‌ها هزینه‌های تصمیم اشتباه رو با تردید و تصمیم‌نگرفتن مقایسه می‌کنن. برای تصمیم‌گیری، ضرب‌الاجل تعیین می‌کنن، انتخاب‌های اجتناب‌ناپذیر رو زودتر می‌پذیرن و اگه لازم باشه، با میل خودشون تصمیمات سخت و ناخوشایندی می‌گیرن.

۸. چقدر خودت رو مسئول می‌دونی؟

افرادی که قدرت ذهنی دارن، از اینکه در آینه نگاه کنن و از خودشون یه‌سری سؤال کنن، نمی‌ترسن؛ مثلاً: «کجا به‌جای پیشرفت، بهانه می‌آرم؟ کجا به‌جای پذیرفتن مسئله، ازش پرهیز می‌کنم؟ کجا به‌جای شجاع‌بودن، دیگران رو مقصر جلوه می‌دم؟»

مسئولیت‌پذیری همیشه آسون نیست، اما خیلی کم پیش می‌آد که انجام کار درست آسان باشه. حتی اگه همین الان نمی‌تونی به تمام این سؤالات با کلمه «همیشه» جواب بدی، معنی‌اش این نیست که هیچ‌وقت نمی‌تونی. با نیت و ابزار مناسب، می‌تونی از نظر ذهنی قوی‌تر بشی و این قدرت رو حفظ کنی.