ADHD و روابط: چالشها و راهکارهای تقویت روابط با فرد مبتلا به ADHD
ADHD و روابط: اول یک بررسی جامع
حفظ روابط رضایتبخش برای افرادی که به ADHD مبتلا هستن، چالشبرانگیزه. رابطه با افرادی که خیلی راحت حواسشون پرت میشه، این جوریه که به نظر میرسه بادقت به حرف عزیزانشون گوش نمیدن، درحالیکه کسانی که با مدیریت زمان مشکل دارن، ممکنه اغلب دیر کنن یا حتی برنامههای اجتماعی و کارهای روزمرهشون رو فراموش کنن. علائم تکانشگری، یعنی رفتارهایی که پشتوانه فکری و منطقی لازم ندارن، ممکنه باعث تصمیمگیریهای مالی خطرناک یا رفتارهای بیملاحظه دیگهای بشن که همون رفتارها در روابط با دیگران، مخصوصاً در روابط عاشقانه، تنش ایجاد میکنن.
روابط نزدیک برای داشتن احساس خوشبختی و رفاه، خیلی حیاتیه. افراد مبتلا به ADHD باید از تأثیر شرایطشون در دیگران آگاه باشن و مهارتهایی رو که باعث میشه بتونن پیوندهای اجتماعی قوی ایجاد کن، توسعه بدن. از طرف دیگه، نزدیکان این افراد هم باید از چالشهای مرتبط با ADHD مطلع باشن تا درک کنن که در بسیاری از موارد، فرد مبتلا به ADHD از رفتارهای آزاردهنده خودش آگاهه و تلاش میکنه اونها رو مدیریت کنه.
رابطه با فرد مبتلا به ADHD چه جوریه؟
رابطه عاطفی داشتن با فرد مبتلا به ADHD، چالشبرانگیزه. این اختلال عوارضی مثل حواسپرتی یا بیشفعالی داره که ممکنه باعث بشه این افراد قرار ملاقاتهاشون رو فراموش کنن، قولهاشون رو بشکنن، تصمیمهای عجولانه یا خطرناک بگیرن و از تقسیم ناعادلانه کارهای خونه، ناراضی باشن. بااینحال، این اختلال مانع موفقیت زوجها نمیشه. در واقع، بسیاری از افرادی که با فرد مبتلا به ADHD رابطه دارن، میگن که همسرشون پرانرژی، خودجوش و خلاقه. ضمن اینکه طبق شواهد، زندگی جنسی این زوجها ممکنه بهتر از زوجهای دیگه باشه. زوجهایی که یکی یا هر دو طرف، مبتلا به ADHD هستن، میتونن رابطه موفقی داشته باشن، بهخصوص اگه هر دو طرف درباره ADHD اطلاعات داشته باشن، درباره چالشهاش با هم صحبت کنن، سعی کنن علائمش رو رفع کن و برای تقویت رابطهشون با هم همکاری کنن.
داشتن همسر مبتلا به ADHD چه مزایایی داره؟