چطور کمتر حساس باشیم؟ راهکارهایی برای آرامش بیشتر
حساسبودن یعنی گاهی اوقات موضوعات رو بیش از حد تفسیر کنی یا به انتقاد یا قضاوت دیگران بیش از حد واکنش نشون بدی. حساسیت لزوماً خصلت بدی نیست. داشتن این ویژگی یعنی تو مشاهدهگر، وظیفهشناس و متفکری. بااینحال، گاهی اوقات، زمان مواجهه با تعارض اجتماعی، انتقاد یا ردشدن، میتونه باعث احساساتی بشه که از تحمل خارجن.
اگه حس میکنی آدم بسیار حساسی هستی، بیشتر هم احتمال داره تهدیدهای اجتماعی رو احساس کنی. با حساسیت زیاد، واکنشپذیریات هم بیشتر میشه که ممکنه باعث بشه نشونهها یا علامتهایی رو که از دیگران میبینی، اشتباه متوجه بشی.
اگه بیش از حد حساسی، ممکنه بهدنبال راههایی باشی که از آسیبدیدن جلوگیری کنی. این موضوع ممکنه مانع مشارکتت در موقعیتهای اجتماعی، دنبالکردن فرصتهای شغلی، لذتبردن از روابط نزدیک یا اصیلبودن در تعاملاتت با دیگران بشه.
یادت باشه، خیلی از مردم حساسن. بنابراین، این ویژگیای نیست که شخصیت تو رو تعریف کنه. تحقیقات نشون میدن که حدود 20 درصد از مردم، بسیار حساسن.
اگه حساسیتت رو بهطور مؤثر مدیریت کنی، میتونی بدون اینکه موضوعات رو شخصی کنی، همدل و باتوجه باقی بمونی. در ادامه، چگونگی حساسیت کمتر رو بررسی میکنیم و اینکه چه جوری بیش از حد حساسبودن ممکنه در زندگیات تأثیر منفی بذاره. بعضی از راههایی که کمک میکنن کمتر حساس باشی، این مواردن:
- مهارتهای تنظیم هیجانی خودت رو بسازی؛
- ذهنآگاهی رو تمرین کنی؛
- درباره احساساتت بنویسی؛
- موضوعات رو شخصی نکنی؛
- خودت رو همونجوری که هستی بپذیری؛
- طاقتت رو برای تحمل ناراحتی بیشتر کنی.
حالا، این شش راه رو برای حساسیت کمتر یاد میگیری